لطائف التفسیر تصنیف فخرالاسلام ابونصر احمد بن الحسن بن سلیمان درواجکی (به سال 519 ﻫ.ق) از میراثهای ارزشمند فرهنگ اسلامی و زبان و ادب پارسی، و چهارمین تفسیر کامل و جامع قرآن کریم است. غنای زبانی حوزه آن، فرارود، به گونه‌ای است که قدیمترین نمونه‌های زبانی ادب پارسی را در بر می‌گیرد و زبان و سبک و قدمت این متن هرکدام به تنهایی عاملی است درخور برای جلب نظر پژوهشگران در حوزه‌های مطالعات تاریخ زبان پارسی، تاریخ ترجمه از عربی به پارسی، و دیگر جنبه‌های زبانی نظیر ساخت واژه و شیوه نگارش و رسم‌الخط. به این تفسیر که در بخارا تالیف شد و در هند رواج یافت، در برخی فهرستها و منابع لطایف العرفان و تفسیر سیف‌الدین و تفسیر زاهدی نیز گفته‌اند.